tincturen in antieke flesjesFytotherapie vs. Homeopathie - verschillen en overeenkomsten

 

Fytotherapie is een behandelmethode waarbij planten ingezet worden om ziektes te voorkomen en te genezen en het welzijn van de mens te bevorderen. Sinds mensenheugenis maakt de mens op deze manier gebruik van de plantenwereld. Kennis over het gebruik van medicinale planten werd van generatie op generatie overgedragen. Dat maakt fytotherapeut waarschijnlijk tot één van de oudste beroepen ter wereld.​

Fytotherapische geneesmiddelen worden gemaakt uit hele planten (of hele plantendelen), inclusief al hun inhoudsstoffen en de interactie tussen de verschillende inhoudsstoffen. Deze middelen worden doorgaans in geconcentreerde (dus onverdunde) vorm toegepast. De fytotherapie profiteerde in de afgelopen eeuwen van ontwikkelingen in de wetenschap, met name in de scheikunde. Zo kwam er bijvoorbeeld meer inzicht in de werkzaamheid van inhoudsstoffen van planten en hun wisselwerking met het lichaam. Iets wat al eeuwenlang gedaan werd, kreeg een wetenschappelijke verklaring. Op deze manier vielen de magie en chemie van de kruidengeneeskunde samen.

De homeopathie – een geneeswijze die overigens pas aan het begin van de 19de eeuw het levenslicht zag – verschilt van de fytotherapie op twee belangrijke punten. Het eerste punt is dat homeopathie uitgaat van het zogenaamde Gelijksoortigheidsbeginsel, dat stelt dat “wat de mens ziek maakt, de mens ook geneest” ("het gelijke geneest het gelijkende"). Een ziek persoon kan volgens dit beginsel genezen worden met dezelfde stoffen, die in een gezond persoon de symptomen opwekken. Zo wordt slapeloosheid bijvoorbeeld te lijf gegaan met koffie (Coffea spp.), een plant die opwekkende stoffen bevat en daardoor in de fytotherapie bij slapeloosheid juist vermeden wordt. Het Gelijksoortigheidsbeginsel vond haar inspiratie in de opkomst van de immunologie. Hahnemann – de vader van de homeopathie – paste het idee van het vaccinatieproces tegen pokken (waarbij een minder actieve variant van het pokkenvirus een immuniteitsreactie ontlokt die ervoor zorgt dat mensen niet de gevaarlijker variant krijgen) toe op plantaardige, dierlijke en minerale stoffen.

Een tweede belangrijk verschil tussen homeopathie en fytotherapie is het filosofisch kader waarop de bereiding van de geneesmiddelen gebaseerd is. Een homeopathisch middel wordt bereid via een proces dat dynamiseren of potentiëren wordt genoemd. Dit zijn stapsgewijze verdunningen van geconcentreerde stoffen (uit planten, dieren of mineralen) die geschud worden, waarbij elke verdunning tot een sterker product leidt. Volgens de homeopathie wordt in de verdunningen de vibratie/energie van de oorspronkelijke plant opgeslagen. Het vertrekpunt is daarbij dus niet de chemische samenstelling van de plant (zoals in de fytotherapie), maar de energiesignatuur van de plant. In de verdunningen zijn meestal geen fysieke sporen meer te vinden van de oorspronkelijke plant. Daardoor behoort de homeopathie tot de energetische geneeswijzen. Dit is een compleet andere aanpak dan de fytotherapie.

Het ene hoeft het andere echter niet uit te sluiten. Er zijn veel mensen die zowel fytotherapie als homeopathie toepassen (soms afhankelijk van de aandoening). Wees alleen bewust van waar je mee aan de slag gaat. Tegenwoordig zijn er in de homeopathie overigens verschillende stromingen te vinden, waarvan er sommige mengvormen zijn met de fytotherapie.

Deel dit op

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *