Het cadeau

Ik voelde de warme, liefdevolle armen om me heen.

– Ik heb op de eerste dag van de cursus al zoveel nieuwe dingen geleerd. Dat had ik niet verwacht. Ik ben er ongelooflijk blij mee! Dank je wel dat je dit mogelijk hebt gemaakt.

De vrouw die me spontaan beet had gepakt, straalde. Ik wist dat ze eerder een opleiding tot herborist en kruidengeneeskundige had gevolgd en al vele jaren aan de slag was met eetbare, medicinale en cosmetische planten. Bovendien wist ik dat ze moeilijkheden had met lopen, waardoor ze enkel met een terreinrollator had kunnen deelnemen aan de wandeling. We hadden het vóór haar inschrijving over beide euvels gehad. Het was voor mij moeilijk geweest om in te schatten of de cursus met haar ervaring nog interessant zou zijn. Bepalen of ze met haar rollator mee de natuur in kon, was voor mij zo mogelijk nog lastiger.

We hadden besloten het avontuur samen aan te gaan.

***

Ik vond het heel spannend.

Omdat ik bang was dat deze ervaren kruidenvrouw tot de conclusie zou komen dat de inhoud van de cursus te weinig nieuwe informatie bood en dat ik haar honger naar meer kennis niet zou kunnen stillen.

Omdat ik vreesde dat ze onderweg tot het pijnlijke besef zou komen dat ik haar voor een onmogelijke fysieke taak had gezet en dat ze niet zou kunnen genieten van de wandelingen die bij de cursus horen.

Onzekerheid speelde op.

Het laatste wat ik wilde, was dat ze zich bekocht zou voelen omdat de cursus niet voldeed aan haar verwachtingen. Ik wilde dat, óók voor haar, de cursus elke cent meer dan waard was.

***

Afgelopen vrijdag was de eerste bijeenkomst van de cursus. De chemie in de groep was prachtig. We maakten een wildplukwandeling met de zon op ons hoofd. De rollator en de groep loodsten de vrouw twee kilometer lang overal doorheen. Voor het eerst in 20 jaar had ze zo’n eind gelopen. Het ging niet makkelijk. Een grasheuvel, omhoogstekende boomstronken, stenen in de weg. De glinsterende ogen en brede glimlach spraken echter boekdelen.

– Stukken beter dan achter de geraniums zitten!

Na de wandeling en de lunch maakten we een veelheid aan bereidingen en wisselden de praktijk af met een vleugje informatie en theorie, een flinke scheut verhalen en een snufje gebak. Ik ging er met zoveel plezier in op dat ik mijn hele onzekerheid vergat.

***

En toen zaten dus ineens die liefdevolle armen om me heen.

Ik had geen groter cadeau kunnen krijgen.